Can Yakan Sözler

Umutlara kanma umutlar bir gün imkânsızlaşır, hayatı tozpembe yaşıyorum sanma her renk bir gün siyahlaşır.

Bu dünyaya sevmek sevilmek ve ekmek için geldik ekmeği bulduk ama sevmek sevilmek bizi ekmeğimizden etti.

Sabredin! Hüzünsüz bir neşe ve darlıksız bir bolluk olmaz. Abdülkadir Geylani

Bir sen vardın bir de rüzgâr, her şeyimdin bir zamanlar. Senden sonra ben de bittim. Her yanım sen, gözümde yaşlar.

Tabaklarda kalan son kırıntılar gibiydi sana olan sevgim. Sen hep bıraktın; bense hep arkandan ağladım. Can Yücel

En kötü yalnızlık, kendinle barışık olmamaktır. Mark Twain

Ya arsız olacaksın bu dünyada ya da gamsız. Ya bana ne demeyi öğreneceksin ya da sana ne.

Biraz buruk bir duygu yüklenirse yüreğine gözlerin zaman zaman takılırsa uzaklara kulakların ansızın çınlarsa bil ki bir yerlerde delice özleniyorsun.

Bir şiir yaz bana içinde alabildiğince mutluluk olsun ayın gölgesinde unutulan sevgi tohumlarıyla yeşere dursun veya bir şarkı söyle özlemimdeki sevgiliyi anlatsın yağan yağmurlarla ıslanan bedenimi parlayan gözleriyle kurulasın.

Birini seveceksen, onu her şeyinle sevme! Çünkü bittiğinde onu unutamamana değil unutamayacak kadar çok sevdiğine yanarsın!

Ağlamak ruhun kanama şeklidir. Sargısı yok, çaresi yok, sebebi var!

Ne dostuma güvenir oldum bu hayatta ne de sevgilime hepsi vuruyor arkandan günün birinde lanet olsun hepsine.

Çektim duygularımı hayatından şimdi git kime istiyorsan ver duygularını sormam neden diye! Ama unutma adımı hatırlayacaksın her hareketinde!

Gece ne kadar karanlıksa, yıldızlar o kadar parlaktır. Derdin ne kadar derinse, Tanrı’ya o kadar yakınsın! Dostoyevski

Bugün senin için bir şey yapmıyorsam, dün elimden geleni yaptığım içindir.

Gönül delidir. Zoru seçer. Kalp mahkûmdur. Umut iste. Göz ufuktur. Yâri gözler. Dil dilsizdir. Söz ister. Aşk imkânsızdır. Güç ister. Sevda zordur. O da yürek ister.

Örselenmiş bir çocukluk işte benim bütün hikâyem. Kaç sevda geçse de üzerinden bu yıkıntıları onaramazsın istersen hiç başlamasın geç kalmışız birbirimize, yanlış kapılarda geçmiş bunca yıl dönemeyiz artık ilk gençliğimize, istersen hiç başlamasın söz verelim kendimize.

İnsanlar tanıdım yıldızlar gibiydi, hepsi parlıyordu, hepsi gökteydi. Ama ben seni, güneşi seçtim, bir güneş için bin yıldızdan vazgeçtim?

Gül gibi kokan tenine aldandım, güzel gülüşlerine yakalandım, sahte sözlerine inandım, şimdi acılarla savaşıyorum anılarımla beni bıraktın.

Beni candan usandırdı cefadan yâr usanmaz mı? Felekler yandı ahımdan muradım şem’i yanmaz mı?

Ey aşıklara mekân olan koca dünya sen döndükçe ben ağlayacağım insanlara aşıklara uzaktan bakacağım.

Varlığınla başlayan bir günün yokluğunla bitmesine alışamadım, aklımda olduğunun yarısı kadar yanımda olsaydın hiç sensiz kalmazdım!

Sen nerden bilirsin ki yalnız olmayı. Tek başına yürüdün mü o yollarda üşüyerek. Ben kendimi sarmalarken kendime. Sen başka kollarda uyandın.

Gözüm gözüne değmeden yazdığım şiirlerim melal Varsın değmesin razıyım ey yâr böylesi daha helal!

Biliyorum, sığmazsın hiçbir yere bu sevdayla, dünya sana dar. Ama dayan gönlüm. Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var.

Belki de bizim kaderimiz mutsuz olmaktı başkaları mutlu olsun diye.

Neden sancılar eksik olmaz, iyi insanların yüreğinden. Nazım Hikmet

Bir muammadır “AŞK”, kiminin vicdanına atılan taş, kiminin fakir gönlüne katılan aş, kiminin de gözünden akıtılan yaştır “AŞK”.

Her yüreğin bir yakanı, hayallerini yıkanı var.

Çok saçmaladım, bağışla İnsanın kalbi darmadağın olunca, kafası da karışıyor. Mümkünse, söylediklerimi unuturken beni aklından çıkarma.

Hayatım sessiz bir film gibi oyuncular var ses yok, hepsinin sesini kıstım kendim yaşayacağım hayatımı artık kimseye ne el nede bel bağlayacağım.

Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler, ağzına dolar insanın. Sussan acıtır, konuşsan kanatır. Oğuz Atay

Aşk acısını da öğrendik bu saatten sonra sevmek mi kaldı hayatımızda? Canımızı aldırlar sonunda sevmek yok bir daha!