Yaralayan Sözler

Seni seviyorum diyebilmek değil ki marifet, önemli olan o kelimenin tüm sorumluluklarını alabilmek. Can Yücel

Senin en çok gülüşünü sevdim diyen birinin en çok ağlatması ne garip.

Bundan sonra bu kalp ne sever, ne de sevmesini bilmeyen birisi için gözyaşı döker.

Dün gece seni düşündüm gözlerim doldu, Aynaya baktım karşımda duran darmadağın olmuş, senin ihanetinle ölmüş.

Gün gelir insanların yaptıklarına sabretmeyi değil, görmezden gelmeyi öğrenirsin.

Bilirsin; noktayı koymak ne kadar zor olsa da; tamamlanmış cümleler, eksik kalmış cümlelere göre daha çok acı verir.

Hayatıma yeni insanlar almama gerek yok. Ben daha hayatımdakileri tanıyamadım.

Hayat oyun sahnesi dediler, herkese bir rol verdiler. En zoru bana düştü önce sev sonra unut dediler.

Sözcükler tek başlarına insanı kırmaz. İnsanı yaralayan, sözcüklerin arkasına saklanan ikiyüzlülüktür. Susanna Tamaro

Oysa defalarca sormuşlardı: Büyüyünce ne olacaksın? Diye. Mutlu, diyemedik. Çünkü çocuktuk, akıl edemedik. Nazım Hikmet

İkinci bir şans her zaman iyi bir fikir olmayabilir. İlkinde yaralayan ikincide öldürebilir.

Biz seninle soğuk kara kışları ilkbahar sanmışız, aslında biz birbirimiz çok seviyoruz diye hep kandırmışız.

Ben sensiz cennette yaşamaktansa seninle cehennemde yanmak isterim.

Kişi kim olduğunu bilmek isterse, kimleri sevdiğine baksın. Mevlâna

Aslında yalanların, az olanların da farkındaydım elbet, ama görmezden geldim, bilen bilir, acıtır insani gerçek.

Bizi en çok; toz konduramadığımız, yere göğe sığdıramadığımız ve düşlerimizden ayırmadığımız sevdamız yaraladı.

Bana eksiklerimi sorma, “sen” derim tamamlayamazsın.

Ben bilirim ki tek yar, Yaradan’dır. Gerisi sadece yaralayandır.

Yüreğimi yakıyor ihanetin sözleri, sende benim kadar yanacaksın hatırladıkça bu gözleri.

Gün gelecek ben nerde yanlış yaptım iye düşüneceksin. Kafan karışmasın elini kalbine götür anlarsın.

Dünde, bugünde, yarında? Yüreğin kadar yanındayım. Kendini yalnız hissettiğinde elini kalbine koy; ben hep ordayım!

Başkalarına söylemiş de olabilirsin güzel sözlerini. Benim duymak istediklerimi başkası duymuş olabilir, mahsuru yok! Ben hepsini üzerime aldım, çünkü yaram vardı, gocundum.

Nedense beni bu hayatta çok mutlu eden ve çok güldüren, aynı zamanda çok acı çektiren ve çok ağlatan kişi oldu.

Ben senden çok yoruldum hayat, artık benim üstüme gelme, bana mutluluğun yollarını gösterme, sadece baş başa kalmak istiyorum dertlerimle.

Bir yanımda çaresizlik diğer yanımda yorgunluğum var. Bir yanımda yalnızlığım, diğer yanımda geçmişe dargınlığım var.

Vuslatı mahşer olan, kırık bir anonim türkü gibiyim. Ne yaralayan belli ne de sarmalayan.

Okyanusla gökyüzü gibiydik biz seninle. İkimiz de maviydik, birlikte gibiydik. Ama asla hiç birleşmedik.

Ben karanlığın sessiz köşesinde kaybolmuşum, sen ise sevginin değil paranın esiri olmuşsun. Sana paranla mutluluklar dilerim.

Hislerim darmadağın anlayamazsın, bendeki bu yürek sende olsa taşıyamazsın.

Sende hiç vicdan yok mu be hayat, hep benim üstüme üstüme geliyorsun?

Nereye kaçarsan kaç, üç şey seninle gelir. “Gölgen, acın ve geçmişin”. Kaderin ise zaten seni orda beklemektedir.

Herkesin bir derdi var. Her derdin bir acısı. Acılarım katlanılmaz değil ama bir de tuz basanı var. Mevlâna

Ey sevgili! Söyle bir sevgi değdi mi yüreğine, uzanıp bir el değdi mi eline, kimse baktı mı insanı yaralayan gamzelerine.

Ne zaman ümitle hayata göz kırpsam, çiçekler açsam, kapıma dayanır sonbahar. Pare pare buruktur hep sevinçlerim!

Bu hayatta yarınlar güzel olacak, mutlu günler bizleri bekliyor diye kandırmayın. Ben gördüm yarınlarda aynı hiçbir şey değişmiyor.

Şifayı, bizi yaralayan neyse onda bulacağız. Paulo Coelho

Yaralayan da, yarayı dağlayan da, iyileştirip kabuk bağlayan da Yaradan’dır. İmtihandasın ey insan; sükût et, sabret, şükret.

Duygularım darmadağın, kafam karışık, sen beni asla anlayamazsın.

Kolay anlatılıyor acılar, kolay yazılıyor. Kolay yaşanmıyor oysa.

Hayatın tüm çilesi sanki beni bulmuş, hayat benim nefesimi kesmiş, sevmek için geçirdiğim zamanın hepsi boşmuş.

Makamımız aşk, usulümüz edeptir bizim. Kapımıza değil, gönlümüze vuran buyursun. Şems-i Tebrizi

Sustuğum kadar sevdalı, konuştuğum kadar yaralıyım aslında.

Bir gözyaşı düşer toprağa, toprak anlar da insanı, insan anlamaz insanı!

Yolun karşısında söylediklerini anlamayan birisi varsa, en iyi cevap susmaktır.

Eğer beni istemiyorsan söylemen yeterli, çıkar giderim hayatından açık bırakmam kapımı, okumam bir daha aşk kitabını.

İnsanı en çok üzen şey; ummadıkları kişiler adam olurken, adam sandıklarının insan bile olmamış olmasıdır. Adam Fawer