Mesnevi Sözleri

Ey Allah, feryadımıza yetiş; sen ne güzel yardımcısın! Ey Allah, yüz binlerce tuzak ve yem var, bizler de yemsiz kalmış halis kuşlar gibiyiz. Sen bizi her zaman tuzaktan kurtarmaktasın. Ey gani ve müstağni Allah, biz yine bir tuzağa doğru gitmekteyiz!

Mademki topraktakilerin feryadından kaçmaktasın. Kederlilerin yüreğine niye gam saçarsın?

Emek ver, kulak ver, bilgi ver, ama sakın boş verme.

Allah’tan başka herkes düşmandır, dost O’dur. Şu hâlde dosttan düşmana şikayetlenmek iyi bir şey mi?

Nakşın eli yok ki, müdafaa edebilsin. Konuşmaya iktidarı yok ki; zararını, faydasını söylesin.

Sana bazen sensin derim, bazen de benim derim. Ne dersem diyeyim, ben aydın ve parlak bir güneşim.

Allah, alemi bir kere kün (ol!) demekle yaratmaya gücü yetmez miydi? Bundan şüphen mi var?

Huy peşinde yürü, iyi huyluyla düş kalk. Gül bağına bak, nasıl gülün huyunu almış.

Huzurda bulunan biedep kişi, huzurda bulunmayan kişiden daha hoştur. Halka da eğridir ama nihayet kapıda değil mi?

Cahilin eziyetlerine sabretmek, ehil olanlara ciladır. Nerede bir gönül varsa sabırla cilalanır.

Aşk-ı zikretmek için, söz dudağa gelmeden önce, cemre gibi yüreğe düşmelidir.

O kurban günü, korkunç bir kıyamettir. Müminlere bayramdır, öküzlere helak olma günü.

Sabır ilacı, gözlerin perdesini yakar, göğüsleri, gönülleri yarıp açar.

Başımı o denizden çıkarayım desem! Balığım ya; nefesim kesilir.

Nuru bir su bil, suya yapış, suyu elde ettin mi ateşten korkma! Ateşi su söndürür.

İyi suyun tadını tatmayan kör kuşa, acı su kevser görünür.

Suskunluğum asaletimdendir, yoksa her söze verilecek cevap vardır. Lakin! Bir lafa bakarım laf mı diye. Bir de söyleyene bakarım adam mı diye.

Sabır, insanı maksadına en tez ulaştıran kılavuzdur.

Yunus Emre bir gün Mevlânâ’ya Mesnevi’yi sen mi yazdın? diye sorar. O da evet! deyince: Uzun yazmışsın. Ben olsam: Ete kemiğe büründüm, Yunus diye göründüm derdim biterdi. Demiş.

Yavaşlık, Allah ışığıdır. Çabukluk ise Şeytanın dürtmesinden meydana gelir.

Senin mağlubundum, senin sarhoşundum. Elim senin kuvvet ve kudretinle bağlıydı. Padişah mağlup olana acımaz mı? Mağlup, adeta yok demek değil midir?

Gül, o güzel kokuyu, dikenle hoş geçinmekle kazandı.

Kınamak, kaynatılmış ilaç ve hap gibidir; içer yahut yutarsa uzun bir müddet ıstırap ve elem içinde kalırsın. Tatlı yersen onun zevki bir andır, tesiri öbürü kadar sürmez.

Dünya; dedikodu, tartışma ve bahis kuyusudur. Bu kuyuya düşersen sağlam çıkamazsın.

Sabırlı kuş, bütün kuşlardan daha iyi uçar.

Sen de var olarak görünen deriden ibarettir. Fâni görünen yok mu? Asıl var olan odur işte!

Ey aşağılık dünya ayrılığına sabredemeyen dost, Allah ayrılığına nasıl sabredeceksin?

Mum olmak kolay değildir. Işık saçmak için önce yanmak gerek.

Kul, efendisinin huzurunda değilken de kulluğunu korur, itaatten çıkmazsa bu kulluk, iyi ve hoş bir kulluktur.

Nice ihlas sahibi vardır ki ağlar, sızlar, dua eder. Duasındaki ihlas dumanı da göğe kadar gider.

Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış.

Her şey maşuktur, aşk bir perdedir. Yaşayan maşuktur, aşık bir ölüdür.

Peygamber, Allah’tan cenneti istiyorsan kimseden bir şey isteme. Kimseden bir şey istemezsen ben kefilim, cennete de girersin, Allah’a da ulaşırsın, dedi.

Sır gibi seversen eğer, muradın gerçekleşir. Çünkü tohum, toprağa gizlenirse yeşerir.

Yalnızlık Allah’a mahsus her canlı bir eş arar, taşın kalbi yok ama onu bile yosun sarar.

Nefsi en iyi şu dört şey terbiye eder: Susmak, açlık, yalnızlık, uykusuzluk.

Acz, nidanın madenidir. İhtiyaç duanın menbaıdır.

Nice insanlar gördüm, üzerinde elbisesi yok. Nice elbiseler gördüm, içinde insan yok.

Sevmek kuru odunlar gibi sessiz sakin yanmaktır.

Gönlü, gönül vermekten başka bir şeyle elde edemezsin.

Dildaşlarından ayrı düşen, yüz türlü nağmesi olsa bile dilsizdir.

Gönül isterse el, parmaklarla hesaba girişir yahut kitap yazar.

Şüphe yok ki kötü bir arkadaş olan nefis, yırtıcı bir kurttur. Sen ona bak, ne diye her arkadaşa bahane bulup duruyorsun?

Ey diken arayan kimse! Cennete girsen bile, orada senden başka diken bulunmaz.

Baharların tesiriyle yaş yeşerir mi? Toprak ol ki renk renk çiçekler bitiresin.