Mevlana’dan Derin Sözler

Her şeyi kaybettim ama kendimi buldum.

Aşk, öyle engin bir denizdir ki, ne başlangıcı ne de sonu vardır.

Bitkinin güzelliği tohumun iyiliğinden, insanın güzelliği ise kalbinden gelir.

Nasibinde varsa alırsın karıncadan bile ders. Nasibinde yoksa bütün cihan önüne serilse sana ters.

Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver. Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur.

Güzel üslupla söz söyleyenleriz; Mesih’in talebesiyiz, nice ölülere tuttuk da can üfürdük biz.

Unutma, sır gibi seversen eğer muradın gerçekleşir çünkü tohum toprağa gizlenirse yeşerir.

Bir günah işlediğinde hemen tövbe et. İnsan suya düştüğü için değil, sudan çıkamadığı için boğulur.

İnsanları iyi tanıyın, her insani fena bilip kötülemeyin, her insanı da iyi bilip övmeyin.

Dediler ki; Gözden ırak olan gönülden de ırak olur. Dedim ki; Gönül’e giren gözden ırak olsa ne olur.

İyiyi ara, doğruyu ara, güzeli ara fakat kusuru arama.

Kapalı kapı yoktur yanlış anahtar vardır.

İşin başında sonunu gör de ceza gününde pişman olma.

İnsan gözden ibarettir aslında, geri kalan cesettir. Göz ise ancak gerçek dostu görendir.

Eli görmeyen kişi yazıyı kalem yazdı sanır. Allah’ın kudretini görmeyen kişi, meyveyi ağaç yaptı sanır.

Önemli olan seni tamamlayacak ruhu bulmandır. Her Peygamberin verdiği öğüt aynıdır. “Sana ayna olacak insanı bul.

Aklın başına geldiğinde pişman olacağını bir işi sakın yapma.

Gönül hissetmezse kulak duymuş neylesin, kalp sevmedikçe el dokunmuş neylesin.

Edep aklın tercümanıdır. Herkes edebi kadar akıllı, aklı kadar şerefli, şerefi kadar değerlidir.

İki parmağının ucunu gözüne koy. Bir şey görebiliyor musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye bu alem yok değildir.

İnsan dostunun huyunu alır.

Aşk davaya benzer, cefa çekmek de şahide. Şahidin yoksa davayı kazanamazsın ki.

Gönül ne tarafı işaret ederse, beş duyu da eteklerini toplayıp o tarafa gider.

Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur. Düşmem dersin düşersin, Şaşmam dersin şaşarsın. Öldüm der durur, yine de yaşarsın.

Gönül almayı bilmeyene ömür emanet edilmez.

Sözü süz de söyle gönlü bulundurmasın. Sözü diz de söyle, kulağa inci diye takılsın sözü de yüze söyle, gıybet olup utandırmasın.

Birini tanımadıysan kimin ve neyin peşinde olduğuna bak! Anlarsın!

Aşk; topuklarından etine kadar işlemiş bir nasır gibidir. Ya canın acıya acıya adım atacaksın, ya da canını acıta acıta söküp atacaksın. İki yolda da tek bir gerçek olacak; canın çok ama çok acıyacak.

Anlaşılmak gibi bir derdimiz vardı. Ne zaman ki kendimizi anlatamadığımızı Fark ettik. İşte o vakit susmalar Dostumuz oldu.

Bir yandan korkun bir yandan umudun varsa iki kanatlı olursun. Tek kanatla uçulmaz zaten.

Dertsiz dua soğuktur. Dertliyken yapılan dua gönülden kopar.

Ömründen nasibin, kendini sevgiliden mesut bulduğun andan ibarettir.

Mevlana’ya sormuşlar “sevgili” nasıl olmalı diye. Sevilecek biri olmadığı zamanlarda bile seni sevmeli. Sarılacak biri olmadığı zamanlarda bile sana sarılmalı, dayanılmaz olduğun zamanlarda bile sana dayanmalı.

İnsan içki içmekte serbest ama sarhoş olmakta serbest değildir.

Kötülük yaptığın zaman kork çünkü o bir tohumdur. Allah yeşertir, karşına çıkartır.

Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozunu almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?

Akıl bir kuzu, nefîs bir kurt, iman ise çobandır. İman kuvvetli olmazsa nefîs aklı yer.

Aşk acısı taşımayan yürek ya deliye aittir ya ölüye.

Akıllılar önceden ağlarlar; bilgisizlerse işin sonunda başlarını vururlar.

Eğriyi kendinde arayan doğruyu kalbinde bulur.

Aradığın seni arayandır.

İnsanlar senin mutlu olmanı istiyor. Senin mutluluğunu düşünenlere acı çektirme.

Gerek yok her sözü laf ile beyana, bir bakış bin söz eder bakıştan anlayana.

Irmak suyunu tümden içmenin imkânı yok ama susuzluğu giderecek kadar içmemenin de imkânı yok.