Hatuna Sözler

Yüreğini yasla bana sevgili, bir ömür birbirimize yük olalım.

Ah be sevgili! Slow müzik tadındaydı beraberliğimiz, gidişin remix’li oldu; kop’tun gidiyorsun.

Kavuşmak belki bir gün ama unutma prenses suya aşık ateşler aşığına kavuşunca ölür. Kahraman Tazeoğlu

Fazlası zarar olmayan iki şey; biri sen biri kokun.

Sevmiyorum şu saatin sesini, akmasın dursun zaman. Her şeyin bir öncesi ve sonrası vardır derler ya; yalan. Senden önce vardım belki ama aşkım senden sonra olmayacağım inan.

Ötesi yok bu duanın benim ol. Benimle, aklınla, aşkınla bin yaşa.

Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, benimle yine tanış yine seveyim.

Sen benim gökyüzüne gönderdiğim duamın yeryüzündeki cevabısın.

Aslında aşkı yağmura benzetmek lazım. Göğüne bir türlü dönmeyi düşünemeyen yağmura.

Kaçmak istedikçe sana yakalanıyorum. Söndürmek istedikçe sana yanıyorum. Yenildim işte! Yine de seviyorum.

Aşk; topuklarından etine kadar işlemiş bir nasır gibidir. Ya canın acıya acıya adım atacaksın, ya da canını acıta acıta söküp atacaksın. İki yolda da tek bir gerçek olacak; canın çok ama çok acıyacak.

Sen olmayınca buralar buz gibi. Sensizlik bir iklim adı şimdilerde.

Sen benim hiç bıkmadan saatlerce seyre daldığım, tövbe tutmayan en tutkulu sevdamsın.

Güneşin doğduğu da bir gerçek battığı da… Kalbimin attığı da bir gerçek, günün bittiği de… Ne çıkar tüm gerçekleri saysak tek tek. Seni seviyorum, işte o en büyük gerçek…

Aşk şiirlerinden kalbime damlayan yağmur tanesine benziyorsun hatunum.

Eğer adına eşlik edecekse soyadım, Allah için ahirete kadar senindir sol yanım.

Uyuma! Sabaha kadar kahve içelim camdan dışarıyı izleyelim. Yağmur sokaklarda yağsın sen içime yağ.

Şimdi senin her yerini yine sevesim geldi seni avuç içlerindeki çizgilere kadar.

Sen aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin.

Sonra sen geldin, güldün. Gönlümdeki en kurak topraklar, papatya bahçesi oldu.

Sen benim yıldız kayarken tuttuğum dilek değil ezan okunurken ettiğim duamsın.

Ve sevda darağacında, elimi çeksem senden olacağım, çekmesem kendimden. Cemal Süreyya

Burada güneş doğdu, anladım uyandığını.

Sözlerin aklımda ya da aklımın ardında, hayalin karşımda ya da sesin kulağımda, ya ben çıldırıyorum, ya da çok özlüyorum, ya özlemek, ya da özlenen çok özel bir tanem.

Gülümse biraz ilaç alacak param yok çünkü.

Ve benim birdenbire yüzünü değil, gözünü değil, sesini göresim geldi.

Bu kadar sokulma yüreğime ben az sevmesini bilmeyenlerdenim.

Ölümü boş ver, kefenim sen kokacak mı onu söyle?

Ağır yürüyorum diye kızıyorlar. Yüküm ağır, yüreğimde seni taşıyorum anlamıyorlar.

Çünkü her bir zerrem aşık her bir zerrene.

İçin ağlasa da kim duyar seni? Kim anlar dışarıdan olup biteni? Leyla’nın yüzünü görenler bilir: Mecnun’un kalbine batan dikeni.

Gerçek aşk şans oyunları gibi hayali bile mutlu ediyor insanı. Fakat tutturabilene aşk olsun.

Kalbimin çalar saati gibisin sevgilim. Ne zaman sevmek vaktim gelse sen düşersin gönlüme.

Bir hasret kadar uzak olsan da bir nefes kadar yakınsın yüreğime. Ömrüme ömür katan yârim.

Yağmur başlayınca, gelse de ıslansak diyeceği biri olmalı insanın.

Ey canımın sahibi Yar! Sen benimle olduktan sonra kaybettiklerimin ne önemi var. Mevlâna

Sana romantik sözler yazıp kalbini boyamak istemem, sana gözlerimle gözlerine sözler yazıp yaşamak isterim aşkım.

Aslında bütün insanları sevebilirdim sevmeye ilk senden başlamasaydım.

Çok müsaitti gözlerin sevilmeye, azıcık bakayım dedim içine düştüm.

Eğer şu an konuşacak durumda olsaydım, sesini duymak için neler vermezdim, seni ne kadar çok sevdiğimi anlatamam, yolunu bulabilseydim zaten şu anda çile çekmezdim.

Aşk kaçmaktan çok kovalamak, görmekten çok özlemek, gitmekten çok beklemek, dokunmaktan çok düşünmektir. Ve aşk öyledir ki nerde imkânsız varsa onu seçer.

Ruhumu yerlere serip hasret çektirende olsan, ne aşkına bedduam nede sana kinim var, deryada akar gibi bin bir dertle dolsam da, seni mahşere kadar sevmeye yeminim var!

Sensin, kalbim değildir. Böyle göğsüme vuran. Sabahattin Ali

Üç harf yan yana kaç şekilde gelir bilir misin? Aşk dersin. Sen dersin. Ben dersin. Sen, ben biter; biz dersin. Gün gelir git dersin. Peki, dur kelimesinden haberdar değil misin? Dur demeyi bilmez misin? Git demek kolay, dur diyebilecek kadar yürekli misin?

Allah’ım beni öyle bir sonbahar ayazı öldür ki, sevdiğim mezarıma koyacak tek bir gül bile bulamazsın.

Çözmeye niyetim yok. Sen benim ömürlüğümsün.