Depresyon Sözleri

Enjekte ettim tüm hayallerimi karanlığa.

Herkes senin nasıl göründüğünü bilir; çok az insan nasıl olduğunu hisseder. Machiavelli

Hiç ayrılmayacak gibi önce, sonra hiç kavuşamayacak gibi sımsıkı güldüler birbirlerine. Biri uzağa gitti, biri hep uzaklara baktı geceleri.

İnsanlar köprü kuracakları yerde duvar ördükleri için yalnız kalırlar.

Beni hayallerimin bittiği yere asın.

Karanlık bir ışıkla dehşet verir aslında çünkü yalnız kalamazsın gölgen vardır yanında.

Yine akşam oluyor, yine kalbim yanıyor, sensiz bahar gelmiyor, Sevgilim sen olmayınca bahçemde güller açmıyor.

Depresyon nasıl bir şey diye sordu. Sen boğulurken etrafındaki herkesin nefes aldığını görmek gibi dedim.

Ölmek için sebebim yok ama yaşamak için de sınırdayım.

Yalnızlık değil ki bu, biraz unutulmuş gibiyim.

Değersiz olmanın nasıl bir şey olduğunu bilemezsin. Ne yaptığın kimsenin umurunda olmaz. Ben hayatımın her gününü bu şekilde yaşıyorum.

Bugün depresyona girmeyi düşünüyorum. Gelmek isteyen varsa cips, sigara, rakı alsın gelsin.

Yalnızlığımı örttüğüm yalnız bedenler de terk etti beni.

Depresyon dedikleri bu mu? Sanki yavaş yavaş her şeyden ve herkesten vazgeçiyorum.

Hep kalanlara gidenleri kattım. Bir gün yerine geçemediler .O kalanlara gidenleri kattım yine bir tane sen edemediler.

Hayallerim var gerçek olmayan umutlarım var bir türlü hayallerime ulaşamayan bir sevdiğim var uzaktan bile görülmeyen bir derdim var çaresi ölüm olan.

Ben aslında hep yalnızdım. Sadece birileri gelip gidiyordu.

Gül filizlendiği günden itibaren güneşe aşıktır. Her ne kadar güneş her gece ayın görkemine kapılıp gülü bıraksa da, gül yıldızlara kanıp güneşi unutmaz

Her gün sevda çekip de gülünmüyor değil mi? Bir güzelden başkası sevilmiyor değil mi? Hani bensiz olurdun, olunmuyor değil mi?

Bir ömür boyu seninleyim desende istemem artık. Çünkü sen rüzgârın coşturduğu bir toz bulutusun. Bugün bana esersin yarın ellere.

Bitmez dediğim her şey bitti. Gitmez dediğim herkesin gittiği gibi.

Acının umutları yok ettiği anda, umutları yeşertecek bir sevgiye ihtiyaç duyarsan ben hep o bildiğin adresteyim.

Yalnızım yapayalnız hayat yolunda belki arkamdan gelenler var ama bakmazlar bana beni güldürün ama ağlarım ben bedenim alışmış ne de olsa.

Şizofrenik ruhum intihara meyilli. Ölmek istiyorum ölemiyorum.

Sesini duysam da her an yüzünü görmek değil özlediğimi bil her an. Hiçbir şey yüzünü görmek gibi değil.

Yürüdüğümüz yollardan geçtim. Fark; yalnızlık. Şimdi tek başıma odamdayım soğuk ve karanlık.

Birkaç gerçek önündeyim, yine çıktı bak tansiyon. Bir depresyon otelindeyim, adı dünya, tam pansiyon.