Acımasız Sözler

Sen benim adımı bile anamazsın… Bırak dost kalmayı sen benim düşmanım bile olamazsın!

Bizde sabah olmaz, bizde güneş doğmaz, biz isyankârız kızım bizle dost olunmaz.

Tatlı dilin benim olsun. Sensiz geçen yüzyıl değil. Seninle gecen bir gün benim olsun aşkım.

Başını göğsüme yasladığında tek bir düşmanım vardır: geçip giden zaman.

Aldanma hayatın cilvelerine her şey bahane, görünüşüm serseri ama gönlüm şahane.

Bizi arama lüks meyhanelerde, biz dost şarabı içenlerdeniz. Bize dost, arkadaş nedir diye sorma, biz onlar için ölüme gidenlerdeniz.

Acı çekmeyenler, başkalarının acı çekebileceğini akıllarına bile getiremezler.

Dumanımda o vardı, sigarayı bıraktım; kadehimde o vardı, içkiyi bıraktım; rüyalarımda o vardı uyumayı bıraktım, baktım ki onsuz olmuyor, yaşamayı bıraktım!

Kaldırabileceğimden çok daha fazla acıyı bana bırakıp gittin.

Garip değil mi yüzüne gülecek kadar dost sandığın kişiler, aslında arkandan vuracak kadar yüzsüzler.

Gittiğin gün kendin gibi her şeyimi alıp gittin. Sen gittin ben bittim.

Sen ‘peki’ dedikten sonra cevap vermeyen erkek niye yaşar ki? Tamamen oksijen israfı…

Eğer bir gün ağlaman gerekirse başını dik tut ki: gözyaşların seni ağlatan kişi kadar alçalmasın.

Mademki gidiyorsun biraz olsun yardım et. Gitme demiyorum ama en azından unutmayı öğret bana.

Amaçsız sevinçler, üzüntüler, insanlar gerçekten anlamsızlıklar içinde yok oluyor.

Dünya kadar derdim olsun senin gibi yârim olsun Kavuşmaya zaman yoksa öbür dünya bizim olsun. Para şöhret elin olsun.

Bu masalar boş kalmaz gidenin yeri dolar. Bu vazolara bir şey olmaz yalnız çiçekler solar.

Her insanın aynalara göstermediği bir yüzü ve kimseye söylemediği bir hüznü vardır.

Ayakta ölmek diz üstü yaşamaktan daha çok onur vericidir.

Terk edilirken görüşürüz kelimesi kadar, acıtan bir şey yoktur hayatta. Öldürdüğü yetmezmiş gibi, bir de umut verir.

Şimdi benim son diye bitirdiğime, kim bilir kimler ilk olarak başlayacak.

Serseri bi kayboldu mu onu kimse bulamaz, şimdi anlıyorsun ya, şehirlerin asi kızı hiç kimse serseri gibi sevip de âşık olamaz.

Seninle her yer cennet diyen sevgilim, şimdi hangi cehennemdesin.

Biz kimleriz diye sorma, biz hayata boş vermişlerdeniz. Bize hayat nedir diye sorma, biz hayat deryasında yüzenlerdeniz.

İlkokulda silgiyi kaybetmemek için boynunuza taktığınız gibi, şimdi de adamlığınızı takıp gezin, sonra kaybediyorsunuz.

Bir gün o güzel gözlerine yaşlar dolar, kalbin sızlar, için yanarsa deme bana sen yaktın. Sen isteyerek yandın!

Utanmasalar, kursağımızda bıraktıkları hevesi bile dönüp geri isteyecek insanlar var.

Kendime yakışanı severim ben. Herkese yapışanı değil.

Sigarayı bırakmak için tütüne ‘son’ bulmuşlar. Seni bırakmak için hayata ‘son’ mu sevgilim?

İnsanın diğer yüzünü görünce, ilkini hatırlamam.

Sustum. Suskunluğum, susturana armağan olsun. Ağladım. Gözyaşlarım ağlatana haram olsun.

Toplumda hep itiliriz sanmamınki biz buna meyilliyiz, biz sadece sevdiklerimizin eseriyiz.

Her şeyden biraz kalır. Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.

Çok dengesizsin dedi. Sol tarafıma çok yüklendin, ondandır dedim.

Serseriyim sokaklar evim, serseriyim adam gibi severim, bana bir adım gelene ben on adım giderim. Dinle cici kız dinle zannedersin ki serseri ağlamaz.

Senden beni sevmeni beklemiyorum. Benden bekliyorum seni artık sevmemeyi.

Kader deyip çekip gittin. Sen suçlu değilsin de, kader mi suçlu ey zalim.

Eski dostumdan sevgili yapabilirim ama eski sevgilimden dost yapmaya çalışmak; 1 metrelik kumaştan entari yapmaya benzer. Giy giyebilirsen.