Meyhane Sözleri

İçin kıpır kıpır, deniz kıpırtısızsa, vakit kerahet vaktidir. Kerahet vakti, rakının şart vaktidir.

Her şey ve herkes yerli yerinde gerek; mecliste sefihe, meyhanede fakihe inanma.

Hayat seni A noktasından B noktasına götürür. Rakı ise her yere.

Rakı şarap içiyorsam sana ne yoksa sana zararım içerim ikimizde gelsek kıldan köprüye ben dürüstsem sarhoşken de geçerim. Neyzen Tevfik

Rakı erkeğin makyajıdır, bardak tazelendikçe erkek güzelleşir.

Meyhaneden masam kaldırıldı, karakoldan defterim dürüldü, savcı kalemimi.

Kırılsın bütün kadehler, yerlere dökülsün meyler. Sen yanımda yoksun ya, yıkılsın meyhaneler.

Çıkarın sigaraları, bu gece hayal kuracağız!

Bende kül olan, kolay kolay tekrar alev almaz.

Ve bazen rakı; umutları yeniden demler. Ne demiş şair, rakı içiyorsanız, bitmemiş bir şeyler vardır.

Rakı masası, kalbin anahtarının çözüldüğü tek yerdir. Bu yüzden adına çilingir sofrası denilir.

Galata’da bir meyhanede, aklım o zat-ı şahanede!

Gönül kime söz vermişse, rakı onunla güzeldir!

Sarhoşken dört kadın severim ben. İkisi annem, ikisi sen.

İlk defa yıkılmadık bu yalancı dünyada. Elbet yine kalkarız.

Getir bir 70’lik Sebastian, maksat başımızda büyük bulunsun.

Al kadehi eline, dokun gönül teline, muhabbet alemine bir merhabadır rakı.

Biz kimleriz diye sorma, biz hayata boş vermişlerdeniz. Bize hayat nedir diye sorma, biz hayat deryasında yüzenlerdeniz. Bizi arama lüks meyhanelerde, bulamazsın. Biz dost şarabı içenlerdeniz. Bize dost, arkadaş nedir diye sorma, biz onlar için ölümüne gidenlerdeniz.

Aşk, kadınları kuaföre, erkekleri meyhaneye sevk eder.

Bir meyhane keşfettim mezarlığın karşısında, beni ararsan ya ordayım ya da tam karşısında!

Ne zaman birine güvensek, ertesi gün rakı içiyoruz.

Bazı insanlar özledim diyemez. Oturur bir kadeh daha içer.

Şarap yaşayanlar içindir, rakı ise hikayesi yarım kalanlar için.

Rakıyı içince çok gülen ama sevdiği şarkı çalınca gözleri dolan insanları sevin.

Biz aşkı öğrettik, onlar meyhane yollarını.

Önce kendine gel, sonra meyhaneye, kalender ol da gir kalender haneye. Bu yol kendini yenmişlerin yoludur, çiğsen başka bir yere git eğlenmeye.

Rakı kadının gözlerini, erkeğin sözlerini güzelleştirir.

Rakıyı içmek marifet değildir. Marifet, adam gibi, demlenme zevki alacak biçim ve miktarda içmektir.

Seçici olacaksın bu hayatta, rakının sahtesi insanın kahpesi çarpar.

Kırar gibi tokuşturup kadehleri, gırtlağınla seviştireceksin meyleri Gömeceksin kendini şişelerin dibine, ölür gibi içeceksin! Öleceksin arkadaş!

Kadın çok seviyordu. Adamsa o sevgiden habersizdi. Bir rakı masası geleneği olarak o gecenin şerefine kalktı bardaklar havaya. Yarasın, dedi adam. Haklısın, dedi kadın içinden. Yara’sın!

Tek tesellim kadehler, başka bir şey istemez. Sarhoş etsin yeter ki, rakı şarap fark etmez.

Yıkılsın dershaneler, açılsın meyhaneler.

Olsa mesela; rakının yanında balık, insanın içinde umut, ülkenin başında Atatürk.

Şarap kadının teninden, rakı kadının derdinden içilir derler. Çünkü şarap aşkın, rakı ayrılığın içkisidir.

Meyhaneler sakini ol; iç, mihrapları yak, Kabe’yi ateşe ver. Fakat ey insan, kendini cinsini incitme! Halide Edip Adıvar

Bütün meyhaneler benim olsun. Benim olsun şişeler. Gözünden akan yaşı, mey diye içiyorum. Sen diye içiyorum.

Rakı cevabı bulmak için değil, soruyu unutmak için içilir.

Önce kendine gel, sonra meyhaneye.

Gözden uzak olan gönülde rakı olur!

Biz giden sevgilinin geri gelmeyeceğini 1938 yılında öğrendik. Bundandır içmemiz.

Bize bahane mi yok? Bugün de dağlar denize paralel deyip içeriz.

Bu da bize bir dedemizden yadigâr, gittiği yerler dert görmesin, gittiği yerde gül bitsin, dalında bülbül ötsün hem yarasın hem şifa versin, bütün sarhoşların kulakları, çın çın çınlasın.

Adabı vardır rakının. Önce kiminle içtiğini bileceksin, sonra kime içtiğini.