Kanka Sözleri

Bizim ömrümüzde ırmaklar vardır. Sularında hayallerimizi yüzdürdüğümüz. Bizim ömrümüzde dostlarımız vardır, günlerimiz ayrı geçtiğinde üzüldüğümüz.

Deniz derindir durulmaz dostluk ebedidir unutulmaz.

Dostluk illa yan yana, diz dize olmak değildir. Asıl can cana, kalp kalbe olmaktır. Mevlâna

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür, bir orman gibi kardeşçesin…

Dost, göze sezdirmeden gözyaşı silendir.

Sen benim umudum vazgeçilmez tutkum dünüm bugünüm yarınımsın. Ama en önemlisi biricik arkadaşımsın.

İyi dostlar yıldızlar gibidir. Her zaman görmezsin ama orada olduklarını bilirsin.

Duygular vardır anlatılamayan, sevgiler vardır kalplere sığmayan, dostluklar vardır hiç bir şekilde yıkılmayan, bazı insanlar vardır asla unutulmayan.

İnsanlar eğlenebildikleriyle arkadaş olurlar, anlatabildikleriyle dost, ağlayabildikleriyle kardeş.

Rüzgârın kemanını çaldığı, damlaların cama vurduğu bir pencerede yatağına uzanıp da keşke dediğin tüm güzellikler gerçek olsun.

Yüreğine bir gül yolluyorum, gülüşlerimden. Sesi sevdadır suskunluğun, suskunluğuna sevdalandığım dost. Yüreğinin gülüşlerinde sakla beni.

Bir kalemde silebiliyorsan eğer; kusurunu sil dostunun. Dostluğunu değil.

Ayağım taşa takılsa bilirim düşmeme izin vermeyecek bir kardeş durur yanımda.

Her rüzgâr savuracak bir toz bulur her hayal yaşanacak bir can bulur her düş gerçekleşecek bir umut bulur. Unutma bulunmayan tek şey senin gibi bir dosttur.

Bir bağrı yanık karındaşım var, ağlar mı bilmem. Uzanıp da gözlerine akan yaşları silemem, yarın askere gidecek gitme kal diyemem, ağlama gardaş ağlama ağlayıp da yüreğimi dağlama.

Kardeşlik sadece kan bağı ile olmaz. Din bağıda kardeşliğe an açık örnektir…

Rüzgârın kemanını çaldığı damlaların cama vurduğu bir pencerede yatağına uzanıp ta keşke dediğin tüm güzellikler gerçek olsun güzel arkadaşım.

Arkadaş vardır gıda gibidir, onu hep ararsın. Arkadaş vardır ilaç gibidir, gerekirse ararsın. Arkadaş vardır hastalık gibidir, onu aramazsın o seni bulur.

Kucaklamaya kollarının yetmeyeceği bir ağaç bir tohumla başlar, en uzun yolculuklar küçük bir adımla, gerçek dostluklar ise küçük bir tebessümle başlar.

Hep zamana yenik düştük esiri olduk anlamsız koşuşturmaların ama bir kez adını yüreğimize kazıdığımız dostlarımızı hiçbir zaman unutmadık.

Geldiğin zaman boşluk dolduran değilsin, gittiğin zaman yeri doldurulamayansın canım arkadaşım.

Gözünden akan yaşa ortak olacak kaç kişi var ki kardeşten başka…

Hakiki arkadaşlık sıhhatten farksızdır, kıymeti ancak elden gittikten sonra anlaşılır.

Keyfimizden değil kardeş, derdimizden yatamıyoruz.

Siz kardeş lafını altı harfe sığdırmışsınız biz ise yere göğe sığdıramıyoruz…

Dostluklara mesken bu yürek aşklara değil, sevgilinin gözlerine değil dostun sözlerine, selamına, merhabasına muhtaç bu yürek. Merhaba ey dost bu gece de yüreğimdesin.

Bütün dünyayı sevginin renklerine boyayıp insanlara dağıt. Kendini sevginin bir rengi diye tanıt, çünkü senin varlığın sevgiye en büyük kanıt can dostum.

Lafla değil, yürekle bağlılıktır dostluk. Yalnız anlarda, yalnız olmadığını bilmektir dostluk.

Sen gülerken yanındakilerde güler ama ağlarken yalnız ağlarsın onun için öyle bir ağaca yaslan ki asla yıkılmasın öyle bir dost edin ki seni asla bırakmasın.

Belki bir iğne değildik ama bizde çok battık be kardeşim bazılarına.

Dostluk günah olmayacak kadar masum, köle olmayacak kadar özgür, umulmayacak kadar yakın, unutulmayacak kadar derin, tek başına yaşanmayacak kadar zordur.

Kilometrelerce uzaklıklara gizlenmiş olsa da dostluğumuz aynı gökyüzünü paylaştığımız sürece dostuz!

Her gelen geçene kardeşim deme yanlış anlarlar cici kız.

En koyu mavilikleri avucuna, en içten mutlulukları gözlerine, en derin sevgileri kalbine bırakıyorum. Hep mutlu ol…

Her zaman yenik düştük esiri olduk anlamsız koşuşturmaların ama bir kez adını yüreğimize yazdığımız dostlarımızı hiç mi hiç unutmadık.

Dostluk, güzellik ve sevgi kavramlarının sözlük anlamlarını değiştirmek mümkün olsaydı ben senin isminle değiştirmek isterdim.

Arkadaşlar yıldızlar gibidir, onları her zaman göremezsin ama senin için her zaman var olduklarını ve seni düşündüklerini bilirsin.

Baharın güneşi bahtına doğsun acılar kederler gönlünden uzak olsun. Tüm güzellikler ve mutluluklar senin olsun.

Ben dostun kokusunu uzak diyarlardan alırım ve onun gülüşünü nerde olsa tanırım. Ne mesafeler mesafedir dostunla ne de ayrılıklar hüzünlü.

Kardeşlik sözlerde biten bir cümle değil kalpte atan bir sevgi çemberi olmalıdır…

Zaman gelir yollarına kar yağar, etrafını hüzün bulutları sararsa, ne zaman bir dosta ihtiyaç duyarsan dost olabildiğim kadar buradayım.

Fani dünyanın baki padişahı değiliz. Biz parçalanmış gönül hırkalarını yamar dikeriz. Biz dostlarla ağlar dostlarla güleriz.

Dostluk unutulmayacak kadar güzel ve sadece ender insanlarla yaşanacak kadar özledir.

Siz parası olana, kardeşim dersiniz. Biz adam olana!

Ruhumdan başka dostum olmadı ve derdimi dinleyen sadece gönlüm vardı.

Gün gelir puslu bir dünya aydınlık bir yaşama gebe kalır yeter ki umutların hiç bitmesin kalbin hangi mutluluk ve sevgi için çarpıyorsa yaşam sana onu versin.

Köpeklerin kardeşliği, aralarına kemik atılana kadardır. Mevlâna

Konuşurken kendini iyi hissettiğin insanı sakın kaybetme.

Sevginde ölçülü ol ey gönül sevdiğin düşmanın olur bir gün, düşmanlıkta katı olma ey gönül düşmanın dostun olur bir gün…

Devir öyle bir devir ki; annenden olmayana “kardeşim” demeyeceksin!

Kardeşlik: düşmesin diye tutmak kardeşlik: bırakamayacağını bilerek dayanmak…

Paylaşmaksa çıkarsız sevgiyi, hissetmekse içtenliği, aramaksa dertlere çözüm, güvenebilmekse nedensiz. Sonsuza kadar dostumsun.

Dost dediğin çay gibi olmalı. Şekeri ne eksik ne fazla, içine bir tat bırakmalı bazen acı, bazen tatlı, ama hep ihtiyaç duymalı.

Ey dost yürek umutlara gebe olduğundan beri dostluklar ayrılıklara yenik düşmedi. Gönlümüz darağacındayken bile, küsüp dostlarımızı sevmeyi unutmadık biz.

Dostluk iki yürek arasında akan bir nehir gibidir Gittiği yeri de temizler, geldiği yeri de.

Dostluk deniz kenarındaki taşlara benzer, önce teker teker toplarsın sonra da birer birer ayıklarsın, bazıları vardır ki kıyamazsın, işte sen de onlardansın.

Hayatta bir canın olsun, bir de can dostun. Her can dediğin dost olmaz haberin olsun. Candan dostlara selam olsun.

İki dost varmış dünyanın farklı yerlerinde, birbirlerini özlediklerinde sevgilerini rüzgâra fısıldarlarmış, dışarı çık gör bak dostum rüzgâr nasıl esiyor.

Kardeş dedik. Yarı yolda bırak demedik.

Biz dostlarımızı kır çiçekleri gibi avucumuzda değil, kurşun yarası gibi yüreğimizde saklarız.

Dostlar arasına hasret uçurumu girdiğinde, yıldızlarla vuslat köprüsü kurduk yürekten yüreğe. Gönlümüzün hasret günlüğüne unutmayı ve unutulmayı hiç yazmadık.

Affet beni hep güzeli analım, anılarda tebessüm yaşatalım, ben kırdım, ben üzdüm yaraladım. Mutluluk gölgen olsun arkadaşım.

Kardeşim dedim; acılarıma da kardeş olur musun?

Hiç kimse bir arkadaş kaybedecek kadar zengin değildir. Hele ben hiç değil. Affet beni dostum…

Bin damla umut serpilsin yüreğine bin umut dolsun günlerine. Bin bir hayalin gerçek olsun.

Uykudan uyanınca insanı uyandığına pişman eden, geri dönmek isteyip de dönemeyince çaresizlikten delirten, insanın hayatta sadece bir defa görebileceği harika bir rüyasın güzel arkadaşım.

Dünyada dost denilen kelime yalan. Benim en iyi dostum içkim sigaram. Onlar da terk ederdi olmasa param.

Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada baki kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.

Gülkurusu akşamlarda, dost hasretlikleri yaşadık, belki yeri geldi ayrılıklara ağladık, ama kalbimize koyduğumuz dostlarımızı asla unutmadık inadına yaşadık.

Kardeşlik son bulmayan arkadaşlıklardan doğar.

Gerçek kanka ilk gözyaşını görür; ikinciyi yakalar, üçüncüyü durdurur.

Semadaki yıldızlar sönünce gözlerinde gecenin yalnızlığını hissedince muhtaç olunca bir dost sohbetine, unutma ki seni düşünen bir dost var bu şehirde.

Gülmek senin için bir tutku olsun. Olur da bir gün ağlarsan eğer o da mutluluktan olsun.

Hüzün bir yıldız kadar uzak, mutluluk göz bebeğinin kadar yakın olsun, umutların gerçek, gerçek mutlulukların sonsuz olsun.

Kardeşleri olmalı insanın, tıpkı bir liman gibi; ara sıra uğrayıp fırtına dininceye kadar koynunda saklanabileceğin.