Ölüm İle İlgili Sözler

Ölüm size ne sağken kötülük eder ne ölüyken; Sağken etmez, çünkü hayattasınız, ölüyken etmez, çünkü hayatta değilsiniz.

Dünyanın gerçek öncülerinin evi, mezarlardır.

İyi geçen bir gün nasıl mutlu bir uyku getirirse, iyi geçen bir yaşam da mutlu bir ölüm getirir.

Ölümün bizi nerde beklediği belli değil; iyisi mi biz onu her yerde bekleyelim.

Bütün günler ölüme gider, son gün varır.

Hayattan önce, ölüme hazırlanmalıyız.

Ölmeden önce herkes, neden kaçtığını ve neye koştuğunu ve bunun nedenini, öğrenmeye çalışmalıdır.

Ölümü özüne sevdir, nasıl olsa gelecek.

Ölüm iyidir, bizi ölüm düşüncesinden kurtarır.

Ölüm olmasaydı, hayat bütün güzelliğini kaybederdi.

Her kalbin çarpıntısı, kendi ecelinin ayak sesidir.

Doğduğunda sen ağlamıştın, herkes bayram etmişti. Öyle bir hayatın olsun ki öldüğünde herkes ağlasın, sen bayram et.

Ölüm, başka bir yaşamın kaynağıdır.

İnsanların bazısı yaşayıp bazısı ölseydi, ölüm dayanılmaz bir acı olurdu.

Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır.

İnsan ne zaman ölür bilir misiniz; tembellikten, inançsızlıktan ve hayatı yaşamaya değer kılmayı becerememekten.

Biz ölülerin kusurlarının ıstıraplarını çekeriz ve faziletlerinin, mükâfatını alırız.

Korkaklar ecelleri gelmeden birkaç kere ölürler, cesurlar ölümü bir kere tadarlar.

Sen hiç ölümün gölgesinde özgürlük yaşadın mı?

Gerçekte kimse bilmiyor ölümün ne olduğunu, insana verilen en büyük iyiliktir belki ölüm; ama en büyük kötülükmüş gibi korkuluyor ondan.

Gençliğimizdeki neşelilik ve karamsarlığa kapılmama hali, kısmen hayat tepesine tırmanıyor ve tepenin öteki tarafındaki ölümü görmüyor olduğumuz gerçeğine dayanır.

Ölümden ne korkarsın, korkma, ebedi varsın.

Dünyaya geldiğiniz gün, bir yandan yaşamaya, bir yandan da ölmeye başlarsınız.

Ölmüşlerini unutma ki, yarın öldüğün zaman seni de unutmasınlar.

Ölüm bu ne hükümdar tanır ne soytarı, herkesi aynı iştahla yutar.

Ölüm, bazen bir ceza bazen bir armağan, çoğu zaman da bir lütuftur.

Centilmen olarak doğmak bir tesadüftür; fakat bir centilmen olarak ölmek büyük bir başarıdır.

Ölüm bir defa gelir, fakat hayatın her anında kendisini hissettirir. Ölüm korkusu, ölmek ıstırabından daha ağırdır.

Bir ölüm şerefli olursa en büyük mükâfatı, almış demektir.

Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir de kendisinin öleceğine inanmak istemez.

Hiç kimse, bu dünyadan canlı çıkmıyor.

Ölüm bir saniye yakınken hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamanın âlemi ne?

Ölüm korkusu, ölümden daha korkunçtur.

Ölüm, akıllı bir adamı hiçbir zaman apansızın almaz, o her zaman gitmeye hazırdır.

Ölüm olmasaydı, onu icat etmek zorunda kalırdık.

Ölüm son uyku değil, son uyanıştır.

Bir isteğin olduğu sürece, yaşamak için bir nedenin vardır, kesin tatmin ölümdür.

Hiçbiriniz ölüm istemesin, eğer iyi biri ise yaşaması belki iyiliğini arttırır, kötü biri ise belki tevbe eder.

Ölümden korkmayan ölmez, ölüm kendine koşanları hiçbir zaman vurmaz.

Ölümün olduğu bu dünyada hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında.

Dünyadaki varlıkların varoluşlarının hakikati, onların sonlu olmasıdır. Bütün sonlular ise gelip geçicidir ve yok olmanın nüvesine sahiptir.

Yeryüzünde hüküm süren kuvvet; hayat kuvveti değil ölüm kuvvetidir.

Ey hayat, seni bu kadar kıymetli tutuşum, ölüm sayesindedir.

Ölümden kaçmak için attığımız her adım, bizi meğer ölüme götürülmüş anladım.

Hakikatte ölüm, ruhun aletlerini kullanmasını terk etmesinden başka bir şey değildir, ruhun aletleri ise organlardır.

Oyun bitince şah da piyon da aynı kutuya konur.

Ölüm hiçbir zaman, iyi karşılanan bir misafir değildir.

Ölüm daima gözünün önünde olsun, o zaman asla adi endişelere düşmezsin ve hiçbir şeyi fazla hırsla arzu etmezsin.

Ölüm, her şeyi eşit yapar.

Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?

Ölüm bir köprüdür, dostu dosta kavuşturur.

Ölmemek insanlar için felakettir, başak için sararıp olgunlaşmamak ne ise insanoğlu için de ölmemek odur.

Ölüm eski bir şeydir; ama her insana yeni görünür.

Ün, gençlik ve gurur… Mezar hepsini alır.

Erken ölüm yoktur, kadere iman vardır.

Hayatta her şey belirsiz, kesin olan mukadder bir şekilde kesin olan tek şey var: Ölüm.

Hiç kimse, kendi ölümüne ağıt yakamaz.

Doğduğumuz zaman dünyaya hiçbir şey getiremediğimiz gibi, ölürken de hiçbir şey götüremeyiz.

İnsan, meyvenin çekirdeğini taşıması gibi, ölümü kendi içinde taşımaktadır.