Koray Avcı Sözleri

Sktir et geçer dediğim, hiçbir şey geçmedi.

Yoruluyor insan işte. Nasıl yorulmasın? Geçiyor işte günler bir şey demeden. Gün geçiyorsa işte, ömür geçmesinde ne yapsın.

Bazı kadınların tarifi zordur. Sadece seversin. Gülüşünü, bakışını, dokunuşunu. Kimdir diye sorarlar; dinleyen âşık olmasın diye anlatamazsın!

Sonra bir şarkı çalar ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlarsın.

Belki bir daha senin gibi bir aşka rastlamayacağım ama sende benim gibi bir yüreğe düşmeyeceksin.

Yaşamla ölmek arası sana şiir yazmak. Yazarken ölmek, okurken yaşamak.

Bazen bir kahve yudumlayıp bir şarkı açarsın. Susarsın ve o şarkı senin söylemek istediğin her şeyi söyler.

Anason kokuyor bıyıklarımın kenarları. Sigara izmaritine kadar bitiyor. Dostlar konuşurken aklım dudaklarına takılıyor. Hayıflanıyorum dertte değil ama özlüyorum rakıdan sonra suyumu yudumlarken gizli saklı gözlerini.

Varla yok arasında yaşanır bazı aşklar. Gel demeye hayat izin vermez, git demeye kalbin.

Öpmeye korkardım yanaklarından. Ya utanırdım yüz çevirirse diye. Utanmasın diye şarkılar söylerdim gerdanına sessizce. Ondandır omuzlarımdan düşen düşünceler. O yüzden söylüyorum ya şarkıların arasında şiirler.

Tutuşsun gün yansın geceler, vaktimiz varken.

Benim can yarımı sar gülüm. Çünkü derin bir nefes ki; aşk sana benzer.

Kocaman bir çukur kazdı içimde. Kazmasız, küreksiz.

Koray Avcı diye bir adam yapmışlar; sen susuyorsun o anlatıyor her şeyi.

Kadın karnına koca bir dünya sığdırdı. Siz dünyanıza bir kadın sığdıramadınız.

Hava çok soğuk bu günlerde ama üşümüyorum merak etme. Aşkının ateşi olmasa da yokluğunun yangını var içimde.

Kalbi güzel olanın, gözünden yaş eksik olmazmış.

Küs müyüz deyişine barıştığım insanlar var benim.

Aramızda kalsın, bu aralar kendimden başka kimsem yok.

Düşme öyle aklıma. Sen bana gelince, ben kendime gelemiyorum.

Saçınızın ucu kırılsa, kendine dert edecek adamları sevin. Merhamet, bir adama yakışan en güzel şeydir.

Eskiden sadece kışlar soğuktu. Şimdi ise, insanlar soğuk, yürekler soğuk.

Ve bir gün herkes anlar sevdiğinin kıymetini. Ama gidince, ama bitince, ama ölünce. Kısaca; iş işten geçince.

O beni bitirdi, ben ise onun için hayatımı.

Küfür sevmezdim ben ama babam öğretti sayıp savurmayı. O da sevmezdi zaten hayırsız olmazdı evladı.

Sendeki gülüş Ankara’ya deniz, İzmir’e kar getirir.

Mutluluğuna engel oluyorsam eğer, hiçbir zaman tanımadın say beni.

Erkek dediğin yürekli olmalı. Kendini seven bir kadını üzmekten ödü patlayacak kadar da korkak.

Aklına geleyim sebepsiz, nedensiz. Beni hatırla ve gülümse. Sonra pişman ol ve pişman oluşun hiçbir işe yaramasın.

Ben; hayırlısı buymuş, dediğim sürece, hiçbir önemi yok. Yolumdan çıkanların da solumdan çıkanların da.

Biri var aklımda, darmadağın özlediğim.

Sen bana geç geldin, ben sana erken.

Biraz sevmek diye bir şey yok. Ya öleceksin aşkından ya da vazgeçeceksin.

Giden gider sel olur. En kötüsü de sen olur, sensiz olur. En beteri de sessiz olur.

Sana gelesim var bu aralar. Bir sevesim var ki sorma gitsin. Nedenlerim var sana dair, nedensiz sebeplerim. Ne bileyim işte sensizken bile seninleyim.

İnsan derdine kadar koyarmış rakıyı. Afiyet olsun.

Korkunç bir sancı değil mi? Özleyip de sarılamamak.

Birini unutmak için başkasını kullanmayın.

Misafir olarak geldi sanmıştım hüzün gönlüme. Meğer ev sahibi olacakmış bütün ömrüme.

Bir gün beni aramanı istiyorum. Öyle telefonla değil, şefkatim ara mesela, kokumu ara, sevgimi ara.

Öyle ya; türkü gibiydi saçların, türkü gibiydi gözlerin.

Belki de hasret kalmak yaşamaktan daha özeldir. Bize yanlış öğretmiş olmasınlar?

Şimdiye kadar Leyla olduk. Mecnun olmaya zerre niyeti olmayanlara. Artık sıra Piraye olmakta. Hani aşkından ölmüş de yine de dönmemiş Nazım’a…

Her yazdığımı sana dinletirdim. Bilmezdim ben nerde ne koyulacak. Virgülle noktayı hep sevgili zannederdim. Biri kaybolurken öteki yok olacak.

Hep senli hayaller kurdum, hepsi üzerime yıkıldı.

Her şey bir gün bitecek; giydiğin en güzel elbiseler bile seni unutup gidecek. Hatta gördüğün binlerce gözler kaybolup göçecek. Tek bir şey kalacak yastığının üstünde. Söylediğin şarkılar.

Öyle bir aşk ki bendeki; ne söylesen başımın üstüne koyuyorum.

Çalma kemençem dertli zaten yüreğim yara. Böyle ayrılık olmaz hep mi bu bahtım kara.

Kurduğum hayalleri anlatırım. Anlatır, inan diye gözlerine bakarım. İnanmazsın… Ulan hepsi gerçek olur, sen inanmadığını bile hatırlamazsın.

Güldüğün fotoğraflar beni de gülümsetiyor, bilesin.

Avuç içlerinden öptüğün bir kadını, unutmak pekte kolay olmuyor.

Ne de güzel olurdu, ayrılık olmasaydı. Alma geldiğinde, gözlerim dolmasaydı.