Ayrılık Yazıları

Canımı acıtan ne biliyor musun “Ben senin mutluluğunu istiyorum” dedi ve aldı gitti.

Ekmeğime hoşça kal sürdün ya sen, ben şimdi ‘aşk’ karınla; sana, ne şiirler yazarım.

En çok da, en zor zamanımda sana ihtiyacım olan bu sessiz gecelerde terk etmen koydu.

Acının umutları yok ettiği anda umutları yeşertecek bir sevgiye ihtiyaç duyarsan ben hep o bildiğin adresteyim.

Ben hayatı rakı niyetine içtim, kafayı meze niyetine yedim, hani sarhoşluk kötüydü, sevdiklerimi hep ayıkken kaybettim.

Mutlu ol ki beni kaybettiğine değsin.

Bir hoşça kala sığdırdı beni, yere göğe sığdıramadığım.

Ne çıkar terk ettiyse bırakıp da gittiyse. Kolayı var arkadaş sende ona gülersin onun yaptığı gibi başkasını seversin.

Gitmek istiyorsa, bırak gitsin! Aklı seninle olmayanın bedeni yanında olmuş ne yazar?

Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara bere içinde olsun dizlerim yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.

Unutmak zaman ister demiştim, yanılmışım. Zaman değil yürek istiyormuş. O da sende kaldı…

Ayrılık dilinden ne olur sanki sen gittin ellere ben de ölüme.

Gelme çocuk! Benim denizimde yüzemezsin sen kolların kısa kalır dalgalarıma, ölürsün çocuk! Bulaşma yalnızlığıma.

Adını kalbime aşkla kazımıştım boş ver aldırma belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım. Seni sevdiğim için özür dilerim.

Geleceği benimle karanlık görüyorsan, umutların solmuş yüreğinde. Hadi git beni hiç düşünme eğer mutlu olacaksan çeker giderim, sen mutlu olacaksan ben çekerim.

Sende haklısın be sevgili ucuz yüreğine ben pahalı geldim. Şimdi gidiyorum elveda sana…

Çeker gideriz be gülüm kime ne. Gidişinin hüznü gözlerimde acısı yüreğimde kaldı gel de dindir bu ıstırabı.

Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam aşkımın küçüklüğüne değil, çaresizliğimin büyüklüğüne inan.

Gidenin arkasından nokta koyacaksın ki gelenin ismi büyük harfle başlasın…

Her gecenin güneşle gelen o ilk ışığı parlaklığı varsa elbet gidenin de bir gün mutlaka dönüşü olacaktır ama sabır.

Görmeden varlığına inandığım ve içimde yaşattığım sadece Allah var, gidersen unutulursun o kadar.

Ayrıldık işte her şey dilediğince olsun pişmanlık gözyaşlarına on numaralık gülüşüm koysun.

En acı şey ayrılıktır ve ölmektir ben bunu çok iyi anladım. Sevdiğin insana o kadarda güvenme! Gün gelir bakarsın arkandan vurur.

Birini kaybetmek istiyorsanız onu çok sevin yeter.

Zaman değilmiş gideni geri getiren, aslında zamanmış, var olanı götüren.

Sevmenin erdemi aşkın görkemi mutluluğun gözleri ve seni özlemenin hazzını yaşattın sevgili yolun açık olsun.

Aşkım ne zaman dağlar sahili mehtap geceyi dünya dönmeyi unutursa bende seni o zaman unutacağım.

Şunu bilmelisin ki ben hava soğuyunca değil, senden soğuyunca üşüdüm. Elveda…

Giderek daha çok seviyorum seni demişti. O yüzden gitti demek ki.

Kaldır kadehi sevgilim! Varsa şerefine yoksa gidişine. Ben huzur istedim sen kusur. Şimdi bensiz kudur.

Üstüne basarak söylemiştim seni seviyorum diye. Sen ise üstüme basa basa gitmeyi tercih ettin.

Sen gittiğin an ben daracık sokaklarda ıssız çöllerden geçerek sana gelme umuduyla koştum ama her arkamı dönüşümde sen yoktun.

Bir gün benden şikâyet ettiğin ne varsa çok özleyeceksin.

Biliyor musun be arkadaşım bazen merhaba diyemediklerimize hoşça kal diye fısıldarız.

Bu saatten sonra sende fırtına dahi kopsa paşam, bende yaprak bile oynamaz inan.

Unutma! Nasıl sensizliği ben yaratmadımsa tadacağın bensizlikte benim eserim olmayacak.

Lades bitti cici kız, artık aklımda değilsin…

Gidişin bir ambulansın siren sesine benziyordu yol vermekten başka çarem kalmadı.

Ayrılığın resmini çizdim sarı odalara yüreğimi soğuttum zemheri ayazında. Sonra uzun uzun rüzgârın gülüşünü seyrettim çaresizce. Ve gecenin en koyulaştığı yerde ölümü kucakladım masmavi yüreğimle…

Yolumdan dönemediğim için değil seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum. Hoşça kal.

Giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir ben gideni değil giden beni kaybetmiştir.