Belalı Sözler

Senin yerinden oynatamayacağın taşlar var yeğen ama benim yok!

Her ağladığında gözlerinden akan her damlanın kalbimi vuran kursun olduğunu düşün, ağlarken çok ağlamada o kursunlar beni öldürmesin.

Geri isteyecek kadar çocuk, bir kez daha affetmeyecek kadar olgunum.

Güvenme insanların vefasına; bugün överler, yarın söverler.

Hayatı öyle bir yaşa ki hayat seni kıskansın. Öyle bir sev ki ölüm sana acısın. Öyle bir dost ol ki dost un olmayanlar utansın.

Ben sana liman olurum diyen adamın, denizinde boğuldum ben.

Geç kalınmış gibi değil de, artık gerek kalmamış gibi.

Yanımda bir kişilik yer var. Sende o kişilik varsa buyur gel!

Beni de götür yanında. Sorarlarsa başımın belası dersin!

Bazı kızlar özledim diyemez. Oturup saatlerce ağlar.

Ben herkese değer verdim. Kimi beni yok saydı, kimi kendini bir bok sandı.

Servetini kaybeden çok zarar eder. Arkadaşını kaybeden daha çok zarar eder. Fakat cesaretini kaybeden her şeyini kaybetmiş demektir.

Bir gün beni boynu eğik görürseniz bilin ki yere düşen birini kaldırmak için boynumu eğmişimdir.

Benim için insanlar ikiye ayrılır sevdiklerim ve diğerleri sevdiğim insanlarda ikiye ayrılır çok sev diklerim ve diğerleri çok sevdiğim insanlarda ikiye ayrılır. Sen ve diğerleri.

Yakında sana uçmayı öğreteceğim şimdilik yürümeyle başla sonra uçuşa geçeceksin.

Sevmek bir cay gibi sevilmekse şeker bizim gibi garibanlar çayı şekersiz içer.

Dayanağı Allah olan birisini, nasıl yıkabilirsin ki?

Gözlerimi her kapattığımda, onu görebiliyorum.

Sen benden ayrılmaya karar verecek kadar küçüldüysen, ben senin uğrunda ölümü göze alacak kadar büyüdüm demektir.

Hayat diyorum, ne garip. Birinin gözden çıkardığı, bir başkasının yaşamına sebep olabiliyor.

Ama fazlada üzülme hayat bitiyor bir gün.

Giden gitmiş, hüznü ayaklandırmak boşuna.

Aklımı kaybetmekten değil de bulmaktan çok korkuyorum.

Hiç bir aşka yemin etmeyecek kadar yorgun artık kalbim.

İyi hissettiren insanlar bağımlılık yapar.

Varlığınla başlayan bir günün yokluğunla bitmesine alışamadım aklımda olduğunun yarısı kadar yanımda olsaydın hiç sensiz kalmazdım.

Bana attığın kazıkları saklıyorum. Döndüğümde oturacak yerin olsun diye!

Fazla nazik olma mezarına çiçek yollarım bu durumda.

Belalı bir kalbim var sevdiğim senin için atar bu kalbim dilberim, psikopat olsak da bu alemde seni seçti gözlerim, serseri gibi sevdim seni kendim bildim güzelim.

Lafımla bu alemi titretirim şeklimle herkese önünü ilikletirim.

Ne kadar sevmedim deseler de ben o diyenlerin eski aşklarıyım ben yine de gün gelir herkesin aklında sabahlarım!

Bu saatten sonra sende fırtınalar bile kopsa; bende yaprak kımıldamaz.

Sen olmazsan bir başkası olur, hayat kısa ama seçenekler çok.

Acılarımı bile tatlandırıyor aşkın. Yıkıma terk edilmiş kalemin bütün hücrelerine sürülmüş iksir gibisin.

Bize bir mutluluk resmi çektirmedi hayat, ya elimizde kelepçe ya da karşımızda silah.

Rahmetin kapısı her an açık. Senin kapın açık mı? Sen ona bak!

Kara kara kaşlar kömürdü gözler. Nasıl desem ben yetmez sözler. Onu görünce titrer dizler bozan yazarsa alem dinler.

Kim derse “geçer” diye. Ona geçsin bu acı.

Başka biri olmaya çalışmak, kendini harcamaktır. Kurt Cobain

Ne kolumda kelepçe ne yanımda gardiyan ne gönlümde zulüm ne ensemde ölüm gün yalnızca sen olacaksın gülüm.

Ya tam severim ya da tek kalemde silerim tarihi ben yazdım tarihten de ben silerim.

Vurursunuz eyvallah da, ölmezsem “Sıkıntı büyük!”

Geceyi gündüz ettiğimiz insanlarla iki çift laf edemez olduk.

O gidince, artık başka sevdalara dua etmeye yüzünde olmaz.