Kederli Sözler

Kalbime bir kurşun sıksaydın keşke böyle gitmene gerek kalmazdı sessizce gözlerini gözlerimden çektiğin gün ben yaşamayı unuttum gülüm.

Yaşanmamış bir hayatın gizli nefesi olarak tanıdım seni ve şimdi baktığımda sadece yalan hayatın tamamlamamış bir palyaço görüyorum seni.

Yaralı kalbim can çekişiyor bedenimin içinde görmez oldu gözlerim sensizliğin ayaz gecelerinde gülmüyor yüzüm sensiz yaşanmıyor mutlu olmak yok hayatımda senden sonra yaşamak haram bana.

Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam aşkımın küçüklüğüne değil çaresizliğimin büyüklüğüne inan.

Bana bir hırsız lazım tüm dertlerimi çalacak.

Sustum anlamadılar konuştum inanmadılar. Çünkü herkes anlamak istediği ve inanmak istediği kadar vardılar.

Eski insanlar birbirine ilaçtı. Günümüz insanları ise devasız birer dert.

Hala hayattan bir umudum varsa senin gülüşün sayesinde.

Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı? Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı?

Biz hayatı renkleri ile sevdik ve her renkte hayata bir anlam verdik kendimizce şimdi bakıyorum geriye aslında hayatın tüm renkleri seninle var olmuş sensiz bir hiçmişim sevgilim.

Beni yıpratan hayatın kahpeliği değil İnsanların sahteliği!

İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri? Yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?

Karar veremediğin için suçlamak kaderi şartları onu bunu şunu.

Yaşanmış günlerin hatırına iyi anacağım seni aklıma geldiğin anlarda ne olursa olsun yaşandı ve bitti saygısızca canın sağ olsun belki bensiz mutlu olursun yalanların kucağında.

Hayata dair sözün bittiği yerdeyim bu gece ne yaşamak için bir umut var içimde nede gözlerimde hayata bakmak için bir güç kaldı şimdi sadece dertlerimle baş başayım herkesten uzak bana benden yakınım.

Özlediğini belli etsen bir dert belli etmesen başka bir dert. O yüzden en güzeli özlemeyin.

Dertli bir insan içi duman dolu bir odaya benzer. Onu dinlemek o odaya bir pencere açmak gibidir. Mevlâna

Senin yerin yurdun yok mu keder misafirlik dediğin 3 gün sürer.

Hayata bir çizgi çektim seni tanıyınca sensiz hayatı ben yaşamamışım bakınca gözlerine daha iyi anladım şimdi yoksun yanımda yeniden çizgi çekiyorum sensiz yaşanmamış olan yarınlarıma.

Unutmak mümkün olsa yıldız gözlerini unuturdum hayalimde ki gülüşünü görmek istemezdim Unutmak isteseydim şu an ağlamazdım sensizliğime.

Işıklar arasında kararmış tek lamba gibi hissediyorum.

Adını kalbime aşkla kazımıştım boş ver aldırma belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım seni sevdiğim için özür dilerim.

Ey hayat! O kadar yorgunum ki susup da ağlayasım ölüp de dinlenesim var.

Sevilmek istiyorsan önce insan ol. Ha bu arada insanlık bedava rahat ol.

Kaldı işte. Çayımız bardakta çocukluğumuz sokaklarda mutluluğumuz kursağımızda sevdiklerimiz uzaklarda gülüşlerimiz fotoğraflarda. Nazım Hikmet

Dertlerim içimde birikiyor kum misali gözlerime vuruyor acısı kalbimi dağlıyor yarası sensizlik bitiriyor beni dön gel ne olur canısı…

Her derdi içinize atarsanız sonunda ayağa kalkamazsınız!

Dost bildiklerimiz hep vurdu bizi arkamızdan ne zaman yüzümüze gülen olsa hep arkamızdan vurmuş laflarıyla şimdi anlıyorum insanlara baktıkça daha çok seviyorum hayvanları aslında.

Birlikte yaşayabileceğin biriyle değil onsuz yaşayamayacağın biriyle ol Geldiği zaman boşluk dolduran değil gittiğinde yeri doldurulmayan biriyle ol.

Gözlerim seni ararken boş sokaklarda hayalini düşünürüm tek teselli bu bana şimdi bensiz mutlu musun oralarda? Dön desem gelir misin seni seven bu adama?

Ah omzumdaki yaralar bir deniz kuşu gelse öpse de kanada dönüştürüverse.

Hayat hiçbir insan için ağlamaya değmez. Zaten ağlamaya değen insan hiçbir zaman ağlatmaz. Sen yine de ağlamak istiyorsan başını dik tut. Gözyaşların ağlatan kadar alçalmasın.

Her şey güzel olacak bu da geçecek sen güçlüsün. Diye diye yolu yarıladık. Ama her şey hep aynı kaldı.

Bir insanı yalanlarla kazanmak yerine doğrularla kaybetmeyi tercih ederim.

Başarıya giden her yol mubahtır sözüyle başladı belki de tüm kötülükler vefasızlıklar!

Herkes derdini anlatıp gidiyor. Kimse derdin var mı diye sormuyor.

Boşuna mutlu olmaya çalışmayın çalıştığınız yerden sormuyorlar!

Haritalara bakıyorum evin yok Sözcüklere bakıyorum adın yok Kendime bakıyorum seni görüyorum çünkü benden başka yerin yok.

Nasıl da soğuyor. Sanki sırtında bir hırkaydım da çıkarıp kenara attın.

Aramayacaksın kimseyi olması gerekenler zaten yanında. Ve yanında olmayıp gidenler ne aklında olmalı ne umurunda!

Ruh dünyamda kavimler göçü var bu aralar.